Το έργο βρίσκεται στα όρια μιας πολύβουης τουριστικής περιοχής στην Χαλκιδική. Η έκταση στην οποία χωροθετείται το συγκρότημα είναι σχετικά επίπεδη, μεγέθους 4στρ. και ιδιαίτερα μειονεκτικού σχήματος. Ζητούμενο του έργου ήταν η δημιουργία ενός νέου τουριστικού προϊόντος που να ξεχωρίζει και να αιφνιδιάζει με το κτιριακό του απόθεμα. Από την μελέτη προέκυψε ένα συγκρότημα με τέσσερις ανεξάρτητες κατοικίες, με εκτεταμένο υπαίθριο χώρο με ποικίλες λειτουργίες, όπως υπαίθρια τραπεζαρία και κουζίνα, πισίνα και χώροι καθιστικών. Παρόλο που ο οικισμός είναι παραθαλάσσιος, το οικόπεδο χαρακτηρίζεται από την έλλειψη οπτικών φυγών προς τη θάλασσα. Οπότε το δεδομένο αυτό καθώς και ο προσανατολισμός καθόρισαν τη στροφή του συγκροτήματος προς την απρόσκοπτη θέα του παρακείμενου βουνού και της πυκνής του βλάστησης. Η ιδέα της λάξευσης των πέτρινων όγκων με λοξές χαράξεις και σε επίπεδο όψης και κάτοψης, έδωσε τον χαρακτήρα στον οικισμό αυτό.  Από τους πετρόχτιστους όγκους αφαιρούνται τμήματα για να προκύψουν οι είσοδοι, τα ανοίγματα, οι ημιυπαίθριοι χώροι και οι εσωτερικοί εξώστες.